ในช่วงไม่กี่ทศวรรษที่ผ่านมาอุบัติการณ์ของการแตกหัก humeral proximal (PHFs) เพิ่มขึ้นมากกว่า 28% และอัตราการผ่าตัดเพิ่มขึ้นมากกว่า 10% ในผู้ป่วยอายุ 65 ปีขึ้นไป เห็นได้ชัดว่าความหนาแน่นของกระดูกลดลงและจำนวนการลดลงเป็นปัจจัยเสี่ยงที่สำคัญในประชากรสูงอายุที่เพิ่มขึ้น แม้ว่าการรักษาด้วยการผ่าตัดต่างๆจะมีให้เพื่อจัดการ PHF ที่พลัดถิ่นหรือไม่แน่นอน แต่ก็ไม่มีฉันทามติเกี่ยวกับวิธีการผ่าตัดที่ดีที่สุดสำหรับผู้สูงอายุ การพัฒนาแผ่นเสถียรของมุมได้เป็นตัวเลือกการรักษาสำหรับการผ่าตัดรักษา PHFs แต่ต้องพิจารณาอัตราแทรกซ้อนที่สูงถึง 40% รายงานที่พบบ่อยที่สุดคือการยุบตัวด้วยการหลุดออกจากสกรูและเนื้อร้าย avascular (AVN) ของหัว humeral
การลดลงของการแตกหักของการแตกหักการฟื้นฟูช่วงเวลา humeral และการตรึงใต้ผิวหนังที่แม่นยำของสกรูสามารถลดภาวะแทรกซ้อนดังกล่าว การตรึงสกรูมักจะทำได้ยากเนื่องจากคุณภาพกระดูกที่ถูกบุกรุกของกระดูกต้นแขนใกล้เคียงที่เกิดจากโรคกระดูกพรุน เพื่อแก้ไขปัญหานี้การเสริมความแข็งแกร่งให้กับการเชื่อมต่อของสกรูกระดูกด้วยคุณภาพของกระดูกที่ไม่ดีโดยการใช้ซีเมนต์กระดูก polymethylmethacrylate (PMMA) รอบ ๆ ปลายสกรูเป็นวิธีใหม่ในการปรับปรุงความแข็งแรงในการตรึงของการปลูกถ่าย
การศึกษาในปัจจุบันมีวัตถุประสงค์เพื่อประเมินและวิเคราะห์ผลการถ่ายภาพรังสีของ PHFs ที่ได้รับการรักษาด้วยแผ่นเสถียรภาพแบบมุมและการเพิ่มปลายสกรูเพิ่มเติมในผู้ป่วยที่มีอายุมากกว่า 60 ปี
ⅰ.วัสดุและวิธีการ
ผู้ป่วยทั้งหมด 49 รายได้รับการชุบมุมที่มีความเสถียรและการเสริมซีเมนต์เพิ่มเติมด้วยสกรูสำหรับ PHFs และผู้ป่วย 24 รายรวมอยู่ในการศึกษาตามเกณฑ์การรวมและเกณฑ์การยกเว้น
PHF ทั้งหมด 24 รายการถูกจัดประเภทโดยใช้ระบบการจำแนกประเภท HGLS ที่แนะนำโดย Sukthankar และ Hertel โดยใช้การสแกน CT ก่อนการผ่าตัด ประเมินภาพรังสีก่อนการผ่าตัดเช่นเดียวกับการถ่ายภาพรังสีธรรมดาหลังผ่าตัด การลดลงของการแตกหักทางกายวิภาคที่เพียงพอนั้นได้รับการพิจารณาว่าเกิดขึ้นได้เมื่อหัววัดของหัว humeral ถูกลดลงอีกครั้งและมีช่องว่างหรือการกระจัดน้อยกว่า 5 มม. ความผิดปกติของ adduction ถูกกำหนดให้เป็นความเอียงของหัว humeral ที่สัมพันธ์กับเพลา humeral น้อยกว่า 125 °และความผิดปกติของ valgus ถูกกำหนดให้มากกว่า 145 °
การเจาะสกรูหลักถูกกำหนดเป็นปลายสกรูเจาะเส้นขอบของเยื่อหุ้มสมองไขกระดูกของหัว humeral การกำจัดการแตกหักทุติยภูมิถูกกำหนดเป็นการกำจัดของ tuberosity ที่ลดลงมากกว่า 5 มม. และ/หรือการเปลี่ยนแปลงมากกว่า 15 °ในมุมเอียงของชิ้นส่วนหัวในการถ่ายภาพรังสีติดตามผลเมื่อเทียบกับการถ่ายภาพรังสีระหว่างการผ่าตัด
การผ่าตัดทั้งหมดดำเนินการผ่านวิธีการที่สำคัญของ Deltopectoralis การลดการแตกหักและการวางตำแหน่งแผ่นได้ดำเนินการในลักษณะมาตรฐาน เทคนิคการเสริมสกรูซีเมนต์ใช้ซีเมนต์ 0.5 มล. สำหรับการเพิ่มปลายสกรู
การตรึงถูกดำเนินการหลังผ่าตัดในสลิงแขนแบบกำหนดเองสำหรับไหล่เป็นเวลา 3 สัปดาห์ การเคลื่อนไหวแบบพาสซีฟและช่วยให้เกิดการปรับความเจ็บปวดเริ่มต้นขึ้น 2 วันหลังผ่าตัดเพื่อให้ได้การเคลื่อนไหวอย่างเต็มรูปแบบ (ROM)
ⅱ.ผลที่ตามมา
ผลการศึกษา: รวมผู้ป่วยยี่สิบสี่คนด้วยอายุเฉลี่ย 77.5 ปี (ช่วง, 62-96 ปี) ยี่สิบเอ็ดเป็นผู้หญิงและสามคนเป็นผู้ชาย การแตกหัก 2 ส่วนห้าส่วน, การแตกหัก 3 ส่วน 12 ส่วนและการแตกหัก 4 ส่วนเจ็ดส่วนได้รับการรักษาโดยใช้แผ่นความเสถียรในมุมและการเสริมสกรูซีเมนต์เพิ่มเติม สามใน 24 กระดูกหักเป็นกระดูกหัก การลดกายวิภาคนั้นประสบความสำเร็จในผู้ป่วย 12 คนจาก 24 คน การลดลงอย่างสมบูรณ์ของเยื่อหุ้มสมองอยู่ตรงกลางทำได้ในผู้ป่วย 15 คนจาก 24 คน (62.5%) ใน 3 เดือนหลังการผ่าตัดผู้ป่วย 20 รายจาก 21 ราย (95.2%) ประสบความสำเร็จในการสหภาพแตกหักยกเว้นผู้ป่วย 3 รายที่ต้องผ่าตัดแก้ไขก่อนกำหนด
ผู้ป่วยรายหนึ่งพัฒนาการกระจัดรองในช่วงต้น (การหมุนหลังของชิ้นส่วนหัว humeral) 7 สัปดาห์หลังการผ่าตัด การแก้ไขได้ดำเนินการด้วยการผ่าตัดเปลี่ยนข้อไหล่ไหล่ทั้งหมด 3 เดือนหลังการผ่าตัด การแทรกซึมของสกรูหลักเนื่องจากการรั่วไหลของซีเมนต์ขนาดเล็ก (โดยไม่มีการกัดเซาะครั้งใหญ่ของข้อต่อ) ถูกพบในผู้ป่วย 3 ราย (2 คนที่มีอาการกระดูกหัก humeral) ในระหว่างการติดตามการถ่ายภาพรังสีหลังการผ่าตัด ตรวจพบการเจาะสกรูในชั้น C ของแผ่นความเสถียรของมุมในผู้ป่วย 2 รายและในชั้น E ในอีกชั้นหนึ่ง (รูปที่ 3) 2 จาก 3 ผู้ป่วยเหล่านี้พัฒนาเนื้อร้าย avascular (AVN) ในภายหลัง ผู้ป่วยเข้ารับการผ่าตัดแก้ไขเนื่องจากการพัฒนาของ AVN (ตารางที่ 1, 2)
ⅲ.การอภิปราย.
ภาวะแทรกซ้อนที่พบบ่อยที่สุดในการแตกหักของ humeral proximal (PHFs) นอกเหนือจากการพัฒนาของเนื้อร้าย avascular (AVN) คือสกรู dislodgement พร้อมกับการล่มสลายของส่วนหัว humeral การศึกษาครั้งนี้พบว่าการเสริมสกรูซีเมนต์ส่งผลให้อัตราสหภาพ 95.2%ที่ 3 เดือนอัตราการกระจัดรอง 4.2%อัตรา AVN 16.7%และอัตราการแก้ไขทั้งหมด 16.7% การเพิ่มซีเมนต์ของสกรูส่งผลให้อัตราการกระจัดรอง 4.2% โดยไม่มีการยุบตัวซึ่งเป็นอัตราที่ต่ำกว่าเมื่อเทียบกับประมาณ 13.7-16% ด้วยการตรึงแผ่นมุมแบบดั้งเดิม เราขอแนะนำอย่างยิ่งว่ามีความพยายามในการลดกายวิภาคให้เพียงพอโดยเฉพาะอย่างยิ่งเยื่อหุ้มสมอง humeral ที่อยู่ตรงกลางในการตรึงแผ่นมุมของ PHF แม้ว่าจะมีการเพิ่มการเพิ่มปลายสกรูเพิ่มเติม แต่จะต้องพิจารณาเกณฑ์ความล้มเหลวที่อาจเกิดขึ้นที่รู้จักกันดี
อัตราการแก้ไขโดยรวมที่ 16.7% โดยใช้การเพิ่มทิปสกรูในการศึกษานี้อยู่ในช่วงที่ต่ำกว่าอัตราการแก้ไขที่เผยแพร่ก่อนหน้านี้สำหรับแผ่นเสถียรภาพเชิงมุมแบบดั้งเดิมใน PHFs ซึ่งแสดงอัตราการแก้ไขในประชากรสูงอายุตั้งแต่ 13% ถึง 28% ไม่ต้องรอ การศึกษาแบบหลายศูนย์แบบสุ่มแบบสุ่มควบคุมดำเนินการโดย Hengg และคณะ ไม่ได้แสดงประโยชน์ของการเพิ่มสกรูซีเมนต์ ในบรรดาผู้ป่วยทั้งหมด 65 คนที่เสร็จสิ้นการติดตาม 1 ปีความล้มเหลวทางกลไกเกิดขึ้นในผู้ป่วย 9 รายและ 3 คนในกลุ่มการเสริม AVN ถูกพบในผู้ป่วย 2 ราย (10.3%) และใน 2 ผู้ป่วย (5.6%) ในกลุ่มที่ไม่ได้รับการปรับปรุง โดยรวมแล้วไม่มีความแตกต่างอย่างมีนัยสำคัญในการเกิดเหตุการณ์ไม่พึงประสงค์และผลลัพธ์ทางคลินิกระหว่างสองกลุ่ม แม้ว่าการศึกษาเหล่านี้มุ่งเน้นไปที่ผลลัพธ์ทางคลินิกและรังสี แต่พวกเขาไม่ได้ประเมินภาพรังสีในรายละเอียดมากเท่ากับการศึกษานี้ โดยรวมแล้วภาวะแทรกซ้อนที่ตรวจพบด้วยรังสีมีความคล้ายคลึงกับในการศึกษานี้ ไม่มีการศึกษาเหล่านี้รายงานว่าการรั่วไหลของซีเมนต์ภายในข้อยกเว้นยกเว้นการศึกษาโดย Hengg et al. ซึ่งสังเกตเห็นเหตุการณ์ไม่พึงประสงค์นี้ในผู้ป่วยรายหนึ่ง ในการศึกษาครั้งนี้พบว่ามีการเจาะสกรูปฐมภูมิสองครั้งที่ระดับ C และอีกครั้งที่ระดับ E ด้วยการรั่วไหลของซีเมนต์ภายในข้อต่อโดยไม่มีความเกี่ยวข้องทางคลินิก วัสดุคอนทราสต์ถูกฉีดภายใต้การควบคุมฟลูออโรสโคปก่อนที่จะมีการเติมซีเมนต์กับสกรูแต่ละตัว อย่างไรก็ตามมุมมองการถ่ายภาพรังสีที่แตกต่างกันที่ตำแหน่งแขนที่แตกต่างกันควรดำเนินการและประเมินอย่างระมัดระวังมากขึ้นเพื่อแยกแยะการเจาะสกรูหลักใด ๆ ก่อนการใช้งานปูนซีเมนต์ นอกจากนี้ควรหลีกเลี่ยงการเสริมแรงซีเมนต์ของสกรูที่ระดับ C (การกำหนดค่าความแตกต่างของสกรู) เนื่องจากความเสี่ยงที่สูงขึ้นของการเจาะสกรูหลักและการรั่วไหลของปูนซีเมนต์ในภายหลัง ไม่แนะนำให้เพิ่มปลายสกรูซีเมนต์ในผู้ป่วยที่มีกระดูกหัก humeral เนื่องจากมีศักยภาพสูงสำหรับการรั่วไหลของ intraarticular ที่พบในรูปแบบการแตกหักนี้ (สังเกตได้ในผู้ป่วย 2 ราย)
VI. บทสรุป.
ในการรักษา PHFs ด้วยแผ่นความเสถียรแบบมุมโดยใช้ปูนซีเมนต์ PMMA การเพิ่มปลายสกรูซีเมนต์เป็นเทคนิคการผ่าตัดที่เชื่อถือได้ซึ่งช่วยเพิ่มการตรึงของการปลูกฝังให้กับกระดูกทำให้อัตราการกำจัดรองต่ำ 4.2% ในผู้ป่วยโรคกระดูกพรุน เมื่อเปรียบเทียบกับวรรณกรรมที่มีอยู่แล้วอุบัติการณ์ที่เพิ่มขึ้นของเนื้อร้าย avascular (AVN) พบว่าส่วนใหญ่อยู่ในรูปแบบการแตกหักที่รุนแรงและสิ่งนี้จะต้องนำมาพิจารณา ก่อนการใช้งานปูนซีเมนต์การรั่วไหลของซีเมนต์ภายในใด ๆ จะต้องได้รับการยกเว้นอย่างระมัดระวังโดยการบริหารสื่อกลาง เนื่องจากความเสี่ยงสูงของการรั่วไหลของซีเมนต์ภายในในกระดูกหักเราไม่แนะนำให้เพิ่มปลายสกรูซีเมนต์ในการแตกหักนี้
เวลาโพสต์: ส.ค. 06-2024
