อาการผิดปกติของกระดูก navicular เกิดขึ้นประมาณ 5-15% ของการแตกหักเฉียบพลันของกระดูก navicular ทั้งหมด โดยมีเนื้อร้ายที่เกิดขึ้นในกระดูก navicular ประมาณ 3% ปัจจัยเสี่ยงของการเกิดอาการผิดปกติทางเรือ ได้แก่ การวินิจฉัยที่พลาดหรือล่าช้า ความใกล้เคียงของเส้นแตกหัก การเคลื่อนตัวมากกว่า 1 มม. และการแตกหักด้วยความไม่มั่นคงของข้อมือ หากปล่อยทิ้งไว้โดยไม่ได้รับการรักษา navicular Osteochondral nonunion มักเกี่ยวข้องกับโรคข้ออักเสบบาดแผลหรือที่เรียกว่า navicular Osteochondral nonunion ร่วมกับการยุบตัวของข้อเข่าเสื่อม
การปลูกถ่ายกระดูกโดยมีหรือไม่มีแผ่นปิดหลอดเลือดสามารถนำมาใช้รักษากระดูกไม่เชื่อมต่อกันทางกระดูกได้ อย่างไรก็ตาม สำหรับคนไข้ที่เป็นโรคกระดูกพรุนที่ขั้วใกล้เคียงของกระดูกนำร่อง ผลลัพธ์ของการปลูกถ่ายกระดูกโดยไม่มีปลายหลอดเลือดไม่เป็นที่น่าพอใจ และอัตราการสมานกระดูกเพียง 40%-67% ในทางตรงกันข้าม อัตราการรักษาของการปลูกถ่ายกระดูกที่มีลิ้นหลอดเลือดอาจสูงถึง 88%-91% แผ่นปิดกระดูกที่มีหลอดเลือดหลักในการปฏิบัติงานทางคลินิก ได้แก่ แผ่นปิดรัศมีส่วนปลายปลาย ICSRA 1,2-ICSRA, การปลูกถ่ายกระดูก + การใส่มัดหลอดเลือด, แผ่นปิดรัศมีฝ่ามือ, แผ่นปิดกระดูกอุ้งเชิงกรานอิสระที่มีส่วนปลายของหลอดเลือด และแผ่นปิดกระดูกคอนไดลาร์ที่อยู่ตรงกลาง (MFC VBG) เป็นต้น ผลการปลูกถ่ายกระดูกด้วยการปลูกถ่ายหลอดเลือดเป็นที่น่าพอใจ MFC VBG แบบอิสระแสดงให้เห็นว่ามีประสิทธิภาพในการรักษากระดูกหักบริเวณกระดูกฝ่าเท้าที่มีการยุบตัวของกระดูกฝ่ามือ และ MFC VBG ใช้กิ่งข้อต่อของหลอดเลือดแดงที่เข่าลงเป็นสาขาหลักด้านโภชนาการ เมื่อเปรียบเทียบกับแผ่นพับอื่นๆ MFC VBG ให้การสนับสนุนทางโครงสร้างที่เพียงพอเพื่อฟื้นฟูรูปร่างปกติของกระดูกบริเวณกระดูก navicular โดยเฉพาะอย่างยิ่งในภาวะกระดูกพรุนที่กระดูกหักบริเวณ navicular ที่มีความผิดปกติของหลังโค้ง (รูปที่ 1) ในการรักษาภาวะกระดูกพรุนในกระดูก navicular ที่มีการยุบตัวของกระดูกข้อมือแบบก้าวหน้า มีรายงานว่าแผ่นรัศมีส่วนปลายปลาย 1,2-ICSRA มีอัตราการสมานกระดูกเพียง 40% ในขณะที่ MFC VBG มีอัตราการสมานกระดูกที่ 100%
รูปที่ 1 การแตกหักของกระดูก navicular ที่มีความผิดปกติ "หลังโค้ง" CT แสดงการแตกหักระหว่างกระดูก navicular ที่มุมประมาณ 90°
การเตรียมตัวก่อนการผ่าตัด
หลังจากการตรวจร่างกายข้อมือที่ได้รับผลกระทบแล้ว จะต้องทำการศึกษาด้วยภาพเพื่อประเมินระดับการยุบตัวของข้อมือ การถ่ายภาพรังสีธรรมดามีประโยชน์ในการยืนยันตำแหน่งของการแตกหัก ระดับของการเคลื่อนตัว และการปรากฏของการสลายหรือเส้นโลหิตตีบของปลายที่หัก ภาพด้านหน้าด้านหลังใช้เพื่อประเมินการยุบตัวของข้อมือ ความไม่มั่นคงด้านหลังของข้อมือ (DISI) โดยใช้อัตราส่วนความสูงของข้อมือที่แก้ไขแล้ว (ความสูง/ความกว้าง) ที่ ≤1.52 หรือมุมเงยในแนวรัศมีที่มากกว่า 15° MRI หรือ CT สามารถช่วยวินิจฉัยความผิดปกติของกระดูกนำทางหรือโรคกระดูกพรุนได้ การถ่ายภาพรังสีด้านข้างหรือ CT แนวเฉียงของกระดูก navicular ที่มีมุม navicular >45° บ่งชี้ว่ากระดูก navicular สั้นลง ซึ่งเรียกว่า "ความผิดปกติของหลังโค้ง" MRI T1, T2 สัญญาณต่ำบ่งชี้ถึงเนื้อร้ายของกระดูก navicular แต่ MRI มี ไม่มีนัยสำคัญที่ชัดเจนในการพิจารณาการหายของกระดูกหัก
บ่งชี้และข้อห้าม:
Navicular Osteochondral nonunion ที่มีความผิดปกติของหลังโค้งคำนับและ DISI; MRI แสดงให้เห็นเนื้อตายขาดเลือดของกระดูก navicular การคลายตัวของสายรัดระหว่างการผ่าตัด และการสังเกตการแตกหักของกระดูก navicular ที่หักยังคงเป็นกระดูก sclerotic สีขาว ความล้มเหลวของการปลูกถ่ายกระดูกลิ่มในช่วงแรกหรือการตรึงภายในด้วยสกรู ต้องใช้การปลูกถ่ายกระดูกที่มีโครงสร้าง VGB ขนาดใหญ่ (>1 ซม.3) การค้นพบก่อนการผ่าตัดหรือระหว่างการผ่าตัดของโรคข้อเข่าเสื่อมของข้อต่อ carpal ในรัศมี; หากเกิดอาการผิดปกติทางเรือที่มีนัยสำคัญกับโรคข้อเข่าเสื่อมยุบ อาจจำเป็นต้องมีการเสื่อมสภาพของข้อมือ การผ่าตัดกระดูก navicular การหลอมรวมแบบสี่เหลี่ยม การผ่าตัดกระดูกข้อมือส่วนใกล้เคียง การหลอมรวมของข้อมือทั้งหมด ฯลฯ malunion ของกระดูก navicular, เนื้อร้ายใกล้เคียง แต่มีสัณฐานวิทยาของกระดูก navicular ปกติ (เช่นการแตกหักของ navicular ที่ไม่ได้ถูกแทนที่โดยมีปริมาณเลือดไม่ดีไปยังขั้วใกล้เคียง) การทำให้ Malunion ของการเดินเรือสั้นลงโดยไม่มีโรคกระดูกพรุน (1,2-ICSRA สามารถใช้แทนแผ่นปิดรัศมีส่วนปลายได้)
กายวิภาคศาสตร์ประยุกต์
MFC VBG ได้รับการจัดหาโดยหลอดเลือด trophoblastic ขนาดเล็กจำนวนหนึ่ง (เฉลี่ย 30, 20-50) โดยปริมาณเลือดที่มีมากที่สุดจะด้อยกว่าไปทางด้านหลังจาก medial femoral condyle (เฉลี่ย 6.4) ตามมาด้วยด้านหน้าที่เหนือกว่า (เฉลี่ย 4.9) ( รูปที่ 2) ท่อโทรโฟบลาสติกเหล่านี้ส่วนใหญ่ส่งมาจากหลอดเลือดแดงโคนขาส่วนลง (DGA) และ/หรือหลอดเลือดแดงโคนขาส่วนตรงกลาง (SMGA) ซึ่งเป็นสาขาหนึ่งของหลอดเลือดแดงต้นขาผิวเผินที่ยังก่อให้เกิดกิ่งก้านของข้อต่อ กล้ามเนื้อและผิวหนัง และ/หรือเส้นประสาทซาฟีนัส . DGA มีต้นกำเนิดมาจาก superficial femoral artery proximal ถึง medial eminence ของ medial malleolus หรือที่ระยะห่าง 13.7 ซม. ใกล้กับพื้นผิวข้อ (10.5-17.5 ซม.) และความเสถียรของการแตกแขนงอยู่ที่ 89% ในตัวอย่างซากศพ (รูปที่ 3) DGA มีต้นกำเนิดมาจากหลอดเลือดแดงต้นขาผิวเผินที่ 13.7 ซม. (10.5 ซม. - 17.5 ซม.) ใกล้กับรอยแยกของ Malleolus ที่อยู่ตรงกลางหรือใกล้กับพื้นผิวข้อต่อ โดยตัวอย่างซากศพแสดงให้เห็นความมั่นคงในการแตกแขนง 100% และมีเส้นผ่านศูนย์กลางประมาณ 0.78 มม. ดังนั้น DGA หรือ SMGA จึงเป็นที่ยอมรับ แม้ว่าแบบแรกจะเหมาะกับกระดูกหน้าแข้งมากกว่าเนื่องจากความยาวและเส้นผ่านศูนย์กลางของหลอดเลือด
รูปที่ 2 การกระจายแบบสี่ควอแดรนท์ของ MFC trophoblast ตามแนวแนวนอนระหว่างเซมิเทนดิโนซัสและเอ็นเอ็นที่อยู่ตรงกลาง A, เส้นของ Greater trochanter B, เส้นของเสาที่เหนือกว่าของกระดูกสะบ้า C, เส้นของ meniscus หน้า D
รูปที่ 3 กายวิภาคของหลอดเลือด MFC: (A) กิ่งก้านภายนอกและกายวิภาคของหลอดเลือด trophoblastic MFC (B) ระยะห่างของต้นกำเนิดของหลอดเลือดจากเส้นข้อต่อ
การเข้าถึงการผ่าตัด
ผู้ป่วยอยู่ในท่าหงายโดยใช้การดมยาสลบ โดยวางแขนขาที่ได้รับผลกระทบไว้บนโต๊ะผ่าตัดมือ โดยทั่วไป แผ่นกระดูกของผู้บริจาคจะถูกนำมาจากกระดูกต้นขาด้านในที่อยู่ตรงกลาง ipsilateral เพื่อให้ผู้ป่วยสามารถเคลื่อนไหวโดยใช้ไม้ค้ำหลังการผ่าตัดได้ สามารถเลือกข้อเข่าด้านตรงข้ามได้หากมีประวัติการบาดเจ็บหรือการผ่าตัดที่ข้อเข่าข้างเดียวกันมาก่อน งอเข่าและหมุนสะโพกไปด้านนอก และใช้สายรัดทั้งแขนขาส่วนบนและส่วนล่าง วิธีการผ่าตัดเป็นแบบ Extended Russe โดยกรีดกรีดเริ่มต้นที่ระยะ 8 ซม. ใกล้กับ transverse carpal tunnel และขยายออกไปไกลจากขอบรัศมีของเส้นเอ็น radial flexor carpi radialis จากนั้นจึงพับที่ transverse carpal tunnel ไปทางฐานของนิ้วหัวแม่มือ สิ้นสุดที่ระดับโทรจันเตอร์ที่ใหญ่กว่า ปลอกเอ็นของเส้นเอ็น Radial Longissimus มีรอยบาก และเส้นเอ็นถูกดึงออกที่ท่อนล่าง และกระดูก navicular จะถูกเปิดออกโดยการผ่าอย่างแหลมคมไปตามแนว Radial lunate และ Radial navicular head ligaments โดยมีการแยกเนื้อเยื่ออ่อนส่วนปลายของกระดูก navicular อย่างระมัดระวังเพื่อให้ การสัมผัสกระดูก navicular เพิ่มเติม (รูปที่ 4) ยืนยันบริเวณที่ไม่มีรอยต่อ คุณภาพของกระดูกอ่อนข้อ และระดับของภาวะขาดเลือดของกระดูก navicular หลังจากคลายสายรัดแล้ว ให้สังเกตเสาใกล้เคียงของกระดูก navicular เพื่อดูว่ามีเลือดออกแบบเจาะทะลุหรือไม่ เพื่อดูว่ามีเนื้อร้ายขาดเลือดหรือไม่ หากเนื้อร้าย navicular ไม่เกี่ยวข้องกับโรคข้ออักเสบ carpal หรือ intercarpal อาจใช้ MFC VGB
รูปที่ 4 วิธีการผ่าตัดแบบนำทาง: (A) แผลเริ่มต้นที่ระยะประมาณ 8 ซม. ใกล้กับอุโมงค์ carpal ตามขวาง และขยายขอบรัศมีของเส้นเอ็น radial flexor carpi radialis ไปยังส่วนปลายของแผล ซึ่งพับเข้าหาฐานของนิ้วหัวแม่มือ ที่อุโมงค์ carpal ตามขวาง (B) ปลอกเอ็นของเอ็น Radial Longissimus มีรอยบาก และเอ็นถูกดึงออกที่ท่อนล่าง และกระดูก navicular จะถูกเปิดเผยโดยการผ่าอย่างแหลมคมไปตาม Radial lunate และเอ็นของ Radial navicular head ligament (C) ระบุพื้นที่ของความไม่ต่อเนื่องของกระดูกเดินเรือ
กรีดยาว 15-20 ซม. ทำบริเวณใกล้กับแนวข้อเข่าตามแนวด้านหลังของกล้ามเนื้อต้นขาตรงกลาง และกล้ามเนื้อจะหดกลับด้านหน้าเพื่อให้เห็นปริมาณเลือดของ MFC (รูปที่ 5) โดยทั่วไปการจัดหาเลือดของ MFC จะให้มา โดยกิ่งข้อต่อของ DGA และ SMGA โดยปกติจะมีกิ่งข้อต่อที่ใหญ่กว่าของ DGA และหลอดเลือดดำที่มาคู่กัน ก้านหลอดเลือดจะหลุดออกใกล้เคียง โดยดูแลปกป้องเชิงกรานและหลอดเลือด trophoblastic บนพื้นผิวกระดูก
รูปที่ 5 การเข้าถึง MFC โดยการผ่าตัด: (A) กรีดยาว 15-20 ซม. ทำขึ้นใกล้กับขอบด้านหลังของกล้ามเนื้อต้นขาตรงกลางจากแนวข้อเข่า (B) กล้ามเนื้อถูกหดกลับด้านหน้าเพื่อให้เห็นปริมาณเลือด MFC
การเตรียมกระดูกนาวีคูลาร์
ต้องแก้ไขความผิดปกติของ navicular DISI และเตรียมพื้นที่ของการปลูกถ่ายกระดูก Osteochondral ก่อนการฝัง โดยงอข้อมือภายใต้การส่องกล้องเพื่อคืนมุมลูเนทในแนวรัศมีปกติ (รูปที่ 6) เข็ม Kirschner สูง 0.0625 ฟุต (ประมาณ 1.5 มม.) ถูกเจาะผ่านผิวหนังจากด้านหลังถึงฝ่ามือเพื่อยึดข้อต่อ Radial lunate และช่องว่าง navicular malunion จะถูกเปิดออกเมื่อข้อมือถูกเหยียดตรง พื้นที่แตกหักถูกกำจัดออกจากเนื้อเยื่ออ่อน และเปิดเพิ่มเติมด้วยเครื่องกระจายเพลท เลื่อยชักขนาดเล็กใช้ในการทำให้กระดูกเรียบ และตรวจดูให้แน่ใจว่าแผ่นปิดรากฟันเทียมมีลักษณะคล้ายโครงสร้างสี่เหลี่ยมมากกว่าลิ่ม ซึ่งกำหนดให้ต้องจัดการช่องว่าง navicular ด้วยช่องว่างที่กว้างกว่าในด้านฝ่ามือมากกว่าด้านหลัง หลังจากเปิดช่องว่างแล้ว ข้อบกพร่องจะถูกวัดเป็นสามมิติเพื่อกำหนดขอบเขตของการปลูกถ่ายกระดูก ซึ่งโดยปกติจะมีความยาว 10-12 มม. ในทุกด้านของการปลูกถ่าย
รูปที่ 6 การแก้ไขความโค้งของหลังโค้งของ navicular ด้วยการงอข้อมือด้วยฟลูออโรสโคป เพื่อคืนแนวรัศมีและดวงจันทร์ให้เป็นปกติ เข็ม Kirschner สูง 0.0625 ฟุต (ประมาณ 1.5 มม.) ถูกเจาะผ่านผิวหนังจากด้านหลังถึงฝ่ามือเพื่อยึดข้อต่อ Radial lunate เผยให้เห็นช่องว่าง navicular malunion และฟื้นฟูความสูงปกติของกระดูก navicular เมื่อข้อมือยืดตรง โดยมีขนาดเท่ากับ ช่องว่างที่ทำนายขนาดของพนังที่จะต้องถูกสกัดกั้น
การผ่าตัดกระดูก
พื้นที่ที่มีหลอดเลือดของกระดูกต้นขาอยู่ตรงกลางถูกเลือกเป็นพื้นที่ในการสกัดกระดูก และบริเวณที่มีการสกัดกระดูกได้รับการทำเครื่องหมายไว้อย่างเพียงพอ ระวังอย่าให้เอ็นยึดที่อยู่ตรงกลางได้รับบาดเจ็บ รอยบากของเชิงกราน และแผ่นกระดูกสี่เหลี่ยมที่มีขนาดเหมาะสมกับแผ่นปิดที่ต้องการจะถูกตัดด้วยเลื่อยยื่นหมูยื่นแมว โดยให้บล็อกกระดูกชิ้นที่สองตัดที่ 45° ไปตามด้านหนึ่งเพื่อให้แน่ใจว่าแผ่นปิดนั้นสมบูรณ์ (รูปที่ 7) 7). ควรระมัดระวังไม่แยกเชิงกราน กระดูกเยื่อหุ้มสมอง และกระดูกโปร่งของพนัง ควรปล่อยสายรัดปลายแขนส่วนล่างออกเพื่อสังเกตการไหลเวียนของเลือดผ่านพนัง และควรปล่อยหัวหลอดเลือดออกใกล้เคียงอย่างน้อย 6 ซม. เพื่อให้สามารถเกิดหลอดเลือด anastomosis ตามมาได้ หากจำเป็น สามารถใส่กระดูกที่เป็นรูพรุนจำนวนเล็กน้อยไว้ต่อภายในกระดูกต้นขาได้ ข้อบกพร่องของกระดูกต้นขาจะถูกเติมเต็มด้วยการปลูกถ่ายกระดูกแทน และแผลจะถูกระบายออกและปิดทีละชั้น
รูปที่ 7 การถอดแผ่นปิดกระดูก MFC (A) มีการทำเครื่องหมายบริเวณกระดูกที่เพียงพอที่จะเติมเต็มช่องว่างในการเดินเรือ มีรอยบากเชิงกราน และแผ่นกระดูกสี่เหลี่ยมที่มีขนาดเหมาะสมกับแผ่นปิดที่ต้องการจะถูกตัดด้วยเลื่อยแบบยื่นหมูยื่นแมว (B) กระดูกชิ้นที่สองถูกตัดไปตามด้านหนึ่งที่ 45° เพื่อให้แผ่นพับมีความสมบูรณ์
การฝังและการตรึงพนัง
แผ่นปิดกระดูกจะถูกตัดแต่งให้ได้รูปทรงที่เหมาะสม ระวังอย่ากดทับหัวขั้วหลอดเลือดหรือทำให้เชิงกรานหลุดออก แผ่นปิดจะถูกฝังเบา ๆ ลงในบริเวณที่มีข้อบกพร่องของกระดูก navicular เพื่อหลีกเลี่ยงการถูกกระทบกระแทก และยึดด้วยสกรู navicular แบบกลวง มีการใช้ความระมัดระวังเพื่อให้แน่ใจว่าขอบฝ่ามือของกระดูกที่ปลูกฝังอยู่ในแนวเดียวกันกับขอบฝ่ามือของกระดูก navicular หรือถูกกดลงเล็กน้อยเพื่อหลีกเลี่ยงการกระแทก ทำการส่องกล้องเพื่อยืนยันสัณฐานวิทยาของกระดูกนำทาง เส้นแรง และตำแหน่งของสกรู เชื่อมต่อหลอดเลือดแดง vascular flap ไปยังหลอดเลือดแดงเรเดียลจากด้านหนึ่งไปอีกด้านหนึ่ง และปลายหลอดเลือดดำไปยังหลอดเลือดแดงคู่ข้างของหลอดเลือดแดงเรเดียลจากด้านหนึ่งไปอีกด้านหนึ่ง (รูปที่ 8) แคปซูลข้อต่อได้รับการซ่อมแซม แต่หลีกเลี่ยงหัวขั้วหลอดเลือด
รูปที่ 8 การฝังแผ่นกระดูก การตรึง และการผ่าตัดช่องหลอดเลือด แผ่นปิดกระดูกจะถูกฝังเบา ๆ ลงในบริเวณที่มีข้อบกพร่องของกระดูก navicular และยึดด้วยสกรู navicular แบบกลวงหรือหมุด Kirschner ต้องระมัดระวังไม่ให้ขอบฝ่ามือของกระดูกที่ปลูกฝังอยู่ในแนวเดียวกับขอบฝ่ามือของกระดูก navicular หรือกดเบาๆ เพื่อหลีกเลี่ยงไม่ให้เกิดการกระแทก การผ่าตัดระหว่างหลอดเลือดแดง vascular flap ไปยังหลอดเลือดแดงเรเดียลดำเนินการตั้งแต่ต้นจนจบ และดำเนินการจากปลายหลอดเลือดดำไปยังหลอดเลือดดำคู่ข้างของหลอดเลือดแดงเรเดียลตั้งแต่ต้นจนจบ
การฟื้นฟูสมรรถภาพหลังผ่าตัด
แอสไพรินในช่องปาก 325 มก. ต่อวัน (เป็นเวลา 1 เดือน) อนุญาตให้รับน้ำหนักของแขนขาที่ได้รับผลกระทบหลังการผ่าตัด การเบรกเข่าสามารถลดความรู้สึกไม่สบายของผู้ป่วย ขึ้นอยู่กับความสามารถของผู้ป่วยในการเคลื่อนไหวในเวลาที่เหมาะสม การรองรับไม้ค้ำยันข้างตรงข้ามสามารถลดความเจ็บปวดได้ แต่ไม่จำเป็นต้องใช้ไม้ค้ำยันในระยะยาว เย็บแผลจะถูกลบออก 2 สัปดาห์หลังการผ่าตัด และ Muenster หรือเฝือกแขนยาวถึงนิ้วหัวแม่มือถูกคงไว้เป็นเวลา 3 สัปดาห์ หลังจากนั้นจึงใช้เฝือกแขนสั้นถึงนิ้วหัวแม่มือจนกว่ากระดูกหักจะหายดี การเอกซเรย์จะใช้เวลา 3-6 สัปดาห์ และ CT จะยืนยันการรักษากระดูกหัก หลังจากนั้นควรเริ่มกิจกรรมการงอและยืดกล้ามเนื้อแบบแอคทีฟและพาสซีฟแบบค่อยเป็นค่อยไป และควรค่อยๆ เพิ่มความเข้มข้นและความถี่ของการออกกำลังกาย
ภาวะแทรกซ้อนที่สำคัญ
ภาวะแทรกซ้อนที่สำคัญของข้อเข่า ได้แก่ อาการปวดเข่าหรืออาการบาดเจ็บที่เส้นประสาท อาการปวดเข่าส่วนใหญ่เกิดขึ้นภายใน 6 สัปดาห์หลังการผ่าตัด และไม่พบการสูญเสียประสาทสัมผัสหรือความเจ็บปวดจากเส้นประสาทที่เกิดจากอาการบาดเจ็บที่เส้นประสาทซาฟีนัส ภาวะแทรกซ้อนหลักของข้อมือ ได้แก่ การไม่ประสานกันของกระดูกที่ทนไฟ ความเจ็บปวด ข้อตึง ความอ่อนแอ โรคข้อเข่าเสื่อมที่ลุกลามของข้อมือเรเดียลหรือกระดูกระหว่างกระดูกซี่โครง และยังมีรายงานความเสี่ยงของการเกิดขบวนการสร้างกระดูกเฮเทอโรโทปิกในช่องท้องด้วย
การปลูกถ่ายกระดูกโคนขาตรงกลางฟรีสำหรับภาวะกระดูกสแคฟอยด์ที่มีเนื้อร้ายในหลอดเลือดส่วนต้นใกล้เคียงและการยุบตัวของกระดูกเชิงกราน
เวลาโพสต์: 28 พฤษภาคม 2024
