กระดูกหักแบบเบนเน็ตต์มีสัดส่วน 1.4% ของกระดูกหักที่มือทั้งหมด กระดูกหักแบบเบนเน็ตต์มีลักษณะการเคลื่อนตัวที่ค่อนข้างพิเศษ แตกต่างจากกระดูกหักทั่วไปที่ฐานของกระดูกฝ่ามือ กระดูกหักแบบเบนเน็ตต์มีการเคลื่อนที่ค่อนข้างเฉพาะ ชิ้นส่วนพื้นผิวข้อต่อส่วนต้นยังคงอยู่ในตำแหน่งเดิมทางกายวิภาคเนื่องจากแรงดึงของเอ็นฝ่ามือส่วนเฉียง ในขณะที่ชิ้นส่วนส่วนปลายเคลื่อน เนื่องจากการดึงของเอ็นกล้ามเนื้อแอบดักเตอร์ พอลิซิส ลองกัส และเอ็นกล้ามเนื้อแอดดักเตอร์ พอลิซิส ทำให้กระดูกเคลื่อนไปทางด้านหลังและหงายขึ้น
สำหรับกระดูกหักเบนเน็ตต์ที่เคลื่อน มักแนะนำให้รักษาด้วยการผ่าตัดเพื่อหลีกเลี่ยงการรบกวนการจัดเรียงตัวของข้อต่อคาร์โปเมทาคาร์ปัสและการทำงานของนิ้วหัวแม่มือ ในส่วนของวิธีการรักษาด้วยการผ่าตัด ระบบการตรึงด้วยเพลทและสกรู รวมถึงการตรึงภายในด้วยลวดเคิร์ชเนอร์ ถูกนำมาใช้อย่างแพร่หลายในทางคลินิก นักวิชาการจากโรงพยาบาลที่สามแห่งเหอเป่ยได้เสนอเทคนิคการรักษาด้วยลวดเคิร์ชเนอร์ ซึ่งเป็นการผ่าแผลเล็กๆ ที่ไม่รุกราน เพื่อซ่อมแซมกระดูกหักเบนเน็ตต์ ซึ่งให้ผลลัพธ์ที่ดี
ขั้นตอนที่ 1: ทำการกรีดที่ด้านรัศมีของข้อต่อคาร์โปเมตาคาร์ปัส ยาว 1.3 ซม. ผ่าทีละชั้นเพื่อเปิดเผยบริเวณนั้น หดกล้ามเนื้อ abductor pollicis longus กลับไปทางด้านอัลนา และเปิดเผยด้านหลังของข้อต่อคาร์โปเมตาคาร์ปัส
ขั้นตอนที่ 2: ใช้แรงดึงด้วยมือและบิดนิ้วหัวแม่มือให้หงายขึ้นเพื่อลดการแตกหัก สอดลวด Kirschner ขนาด 1 มม. เข้าไปที่ปลายกระดูกหักส่วนปลาย ห่างจากข้อต่อ carpometacarpal ประมาณ 1-1.5 ซม. เพื่อยึดชิ้นส่วนกระดูกส่วนต้น หลังจากลวด Kirschner ทะลุชิ้นส่วนกระดูกแล้ว ให้เลื่อนลวดต่อไปอีก 1 ซม.
ขั้นตอนที่ 3: นำลวดมาพันเป็นรูปเลขแปดรอบปลายทั้งสองข้างของลวด Kirschner จากนั้นจึงยึดให้เข้าที่
เทคนิคการใช้ลวดเคิร์ชเนอร์ขึงตรึงกระดูก (Kirschner wire tension band) ถูกนำมาใช้ในการผ่าตัดกระดูกหักหลายครั้ง แต่สำหรับกระดูกหักแบบเบนเน็ตต์ แผลผ่าตัดขนาดเล็กมักทำให้มองเห็นไม่ชัดและทำให้การผ่าตัดมีความท้าทาย นอกจากนี้ หากกระดูกหักแตกละเอียด การใช้ลวดเคิร์ชเนอร์เพียงเส้นเดียวอาจไม่สามารถทำให้กระดูกส่วนต้นแข็งแรงได้อย่างมีประสิทธิภาพ ประโยชน์ทางคลินิกของเทคนิคนี้อาจมีจำกัด นอกจากวิธีการตรึงด้วยลวดเคิร์ชเนอร์ที่กล่าวถึงข้างต้นแล้ว ยังมีการใช้ลวดเคิร์ชเนอร์ควบคู่กับเทคนิคการตรึงด้วยลวดเคิร์ชเนอร์ ซึ่งมีรายงานในเอกสารวิชาการด้วย
เวลาโพสต์: 24 ก.ย. 2567
